الف- وب  (Web) چيست ؟

وب عبارتست از تمام اطلاعات بهم پيوسته روی اينترنت.

شبکه تار عنکبوتی جهانی (وب) مدتها پس از اينترنت پا به عرصه وجود گذاشت. کاربرد اوليه اينترنت اساساً برای تبادل اطلاعات و پست الکترونيک بود. تولد وب به سالهای 1989 تا 1991 و به کارهای دانشمندی به نام تيم برنزی - لی در آزمايشگاه اروپايی فيزيک ذرات (CERN)  در سوئيس بر می گردد.

انگيزه وی برای طراحی اين استاندارد اين بود که اطلاعاتی که افراد نياز دارند در سندها و فايل هايی در کامپيوترهای مختلف ذخيره شده است تقريباً در تمام اين اسناد ارجاعاتی به سندهای ديگر وجود دارد، در آن سند هم ارجاعاتی به سندهای ديگر هست و الی آخر...

اين مفهوم که به ابر لينک (Hyper Link) معروف شد، سنگ بنای شبکه تار عنکبوتی جهانی يا وب است.

ب- تاريخچه اينترنت در جهان

1958- آيزنهاور رئيس جمهور وقت آمريکا دستور اختصاص رديفی در بودجه نيروی هوايی آمريکا جهت تاسيس ARPA (آژانس تحقيقاتی پيشرفته) را صادر نمود.

1961 - کلينراک پروفسور علوم کامپيوتر در دانشگاه  UCLA، اولين مقاله را تحت عنوان "جريان اطلاعات در شبکه هاي بزرگ ارتباطي"  نوشت.

1962- اولين مقاله در مورد مفهوم اينترنت تحت عنوان ارتباط کامپـيوترهای روی شبـکه تـوسـط کلارک و ليکلايدر نوشه شد.

1964- باران اولين مقاله را تحت عنوان شبکه های ارتباطی توزيع شده نوشت.

1965- آزمايش اولين شبکه ساخته شده بوسيله Larry Roberts در آزمايشگاه ايالتی MIT: دو کامپيوتر با استفاده از تکنولوژی Packet switching با يکديگر ارتباط برقرار کردند.

1966- پروژه ARPA به سرپرستی لاری رابرتز آغاز شد.

1972- اولين برنامه های استفاده از e-mail بوسيله رای تاميلسون برای ARPA نوشته شد و علامت @ (at) به معنای در  انتخاب شد.

1974- اولين طراحی های پروتکل TCP توسط کرف و کان منتشر گرديد.

1976- ملکه اليزابت دوم يک e-mail فرستاد.

1978-  به TCP و TCP/ IP تقسيم شد.

1979- کميته کنترل پيکره بندی اينترنت (ICCB) را تاسيس نمود.

1980- سيستم های ARPANET به دليل وجود يک ويروس در پيام های الکترونيکی از کار افتاد.

1982- پروتکل TCP/IP، بعنوان استاندارد مورد استفاده وزارت دفاع آمريکا تعيين شد.

1983- Domain Name System) DNS ) ابداع گريد و پسوندهای net,.org,.mil,.com,.gov .edu,.int بوجود آمدند.

1985- "Symbolic.com"بعنوان اولين Domain ثبت شد.

1986- 50000 ميزبان در اينترنت حضور دارند. ارتباط e-mail بين آلمان و چين برقرار شد.

1988- گفتگوی مبتنی بر اينترنت (IRC ) تعريف و تدوين گرديد.

1989- در اين سال 000 /100 ميزبان در اينترنت قرار دارند.

1990- اولين سرويس تجاری اينترنت از طريق خطوط تلفن راه اندازی شد. شبکه ARPAnet به کار خود خاتمه داد- تيم برنرزلی سيستم جهانی web) www) را ابداع نمود. سيستم Gopher ارايه شد.

1992 - جستجو در اينترنت بوسيله آرمورپولی ابداع گرديد- جامعه اينترنت در ژانويه اين سال آغاز به کار کرد- تعداد ميزبانها به يک ميليون افزايش يافت.

1993- مرورگر موزاييک در دانشگاه Illinois ايجاد شد که بعدها نت اسکيپ بر اساس آن طراحی شد- کرم های جديد اينترنتی شيوع بيشتری پيدا کرد.

1994- اينترنت 25 ساله شد- ميکروسافت شروع به طراحی يک مرورگر Web برای ويندوز 95 نمود. فروشگاهها نيز به اينترنت متصل شدند. در اين سال FTP و www به ترتيب به کاربردترين پروتکل های اينترنت بودند.

1995- شرکت Microsystems Sun، جاوا را ارايه کرد- در اين سال Real Audio گسترش پيدا کرد- ثبت نام Domain از حالت رايگان خارج شد و 50 دلار هزينه ثبت ساليانه تعيين گريد- دايره مبارزه با مواد مخدر آمريکا برای اولين بار در اينترنت استراق سمع نمود.

1996- نام "TV.com" به مبلغ 000 /15 دلار به CNET فروخته شد. ميکروسافت و نت اسکيپ دو رقيب اصلی در عرصه توليد مرورگر شدند- تلفن اينترنتی جهانی شد- نخست وزير مالزی، ماهاتير محمد به مدت 10 دقيقه از طريق اينترنت با ياسر عرفات و رئيس جمهور فيليپين گفتگو کرد- کليه Domain هايی که بدون پرداخت هزينه قبلا ثبت گرديده بودند، حذف شدند.

1997- نام "business.com" به مبلغ 000 /150 دلار فروخته شد. تعداد نام سايت ها در پايگاه جستجوی whois از مرز 000 /100 گذشت.

1998- 2ميليون نام در Network Soloutions ثبت گرديد- وزارت اقتصاد آمريکا پيشنهاد داد DNS از مالکيت دولتی خـارج شـده و بـه بـخـش خصوصی واگذار شود.

1999- شرکت American On Line) AOL)، نت اسکيپ را خريد- مايکروسافت و نت اسکيپ تقريبا 100% بازار مرورگرها را در اختيار گرفتند- Napster بوجود آمد- بدين ترتيب و با ايجاد امکان Share کردن فايلها، جنگ کپي رايت در جهان موسيقی بالا گرفت- در اين سال برخی شرکتهای سرويس دهنده اينترنت به کاربری که قرارداد اشتراک طولانی مدت امضا می کرد، کامپيوتر مجانی هديه می کردند.

پ- تاريخچه اينترنت در ايران

 بدون شک آغاز ارتباط با شبکه اينترنت در ايران همواره نام مرکز تحقيقات فيزيک نظری و رياضيات را به ياد می آورد. مرکز تحقيقات فيزيک نظری و رياضيات که در سال 1369 بعنوان نماينده ايران در شبکه آموزش و پژوهش اروپا پذيرفته شده بود، در سال 1370 ارتباط ايران را بصورت e-mail و از طريق گره اتريش با شبکه اينترنت برقرار نمود.

پس از ارتباط مطمئن و دائمی تر با اينترنت در سال 1371، مرکز تحقيقات فيزيک نظری سرويس دهی به دانشگاهها را آغاز نمود.

از سال 1372 ارايه اينترنت در ايران توسط مراکز خصوصی آغاز شد، در حاليکه قبل از آن شرکت مخابرات از طريق شرکت ديتا اقدام به ارايه سرويس اينترنت کرده بود.

ت- اينترنت يا اينترانت

اينترانت از نظر تکنولوژی و پروتکل های مورد استفاده اساساً شبيه اينترنت است. فرق اينترانت با اينترنت اين است که کامپيوترهای يک اينترانت اصولا از ساير نقاط ايزوله هستند و در واقع يک شبکه محلی (LAN) محسوب می شوند. البته اين شبکه محلی می تواند دارای دسترسی به اينترنت هم باشد.

از اينترانت  معمولا  در شرکتهايی که مايلند به اينترنت دسترسی داشته  باشند  ولی نمی خواهند  شبکه  آنها از خارج  قابل  دسترسی باشد، استفاده می شود. معمولا اتصال بين اينترانت و اينترنت از طريق يک فايروال (fire-wall) کامپيوتری با يک نرم افزار خاص براي جلوگيری از ارتباطات غير مجاز بين اينترانت و اينترنت، صورت می گيرد.

2- تجهيزات استاندارد براي اتصال به اينترنت
1-كامپيوتر
Modem-2 و بعضی انواع اتصال اينها تجهيزات پايه و استاندارد هستند ولی اين تجهيزات برای برقراری تماس كافی نيست و احتياج به تلفن داريم
3-تلفن
در مورد Internet ، كامپيوتر، مودم و ارائه كنندگان سرويس اينترنت و اتصال تلفنی نيازهای اوليه هستند ذكر عبارت نياز اوليه برای تجهيزات به معنای مهم نبودن آنها نيست بطور کلی  هر چه مقدار RAM سرعت پردازنده و سرعت Modem بيشتر باشد سرعت بيشتر خواهد بود.

 3- آدرس IP :
اين آدرس توسط پروتكل اينترنت IP برای شناسايی هر كامپيوتر روی اينترنت مورد استفاده قرار ميگيرد يك آدرس IP از 4 عدد تشكيل ميشود كه اين اعداد دربازه صفر تا 255 تغيير كرده است و توسط نقطه (.) از هم جدا ميشود .
كامپيوترها آدرس IP را چگونه به دست می آورند؟
سازمانی به نام Internic به ارائه كنندگان مختلف سرويس اينترنت ISP ها اين آدرسها را ميدهد و همانطور كه ممكن است پيش شماره تمام همسايه های شما مثلاً با عدد 624 شروع شود آدرس IP تمام كامپيوتر ها متصل به يك ISP نيز ممكن است با 35. 8 شروع شود در حقيقت Internic معمولاً آدرس IP را بصورت مجموعه ای از آدرسها ارائه ميكند به عنوان مثال شركت Y تمام آدرسهای IP كه با 35 .8. 7 شروع ميشوند را خريداری ميكند بنابراين ميتواند 255 آدرس IP مختلف را به افراد ارائه دهد. بعضی شركتها از اسامی دامنه ها برای پنهان كردن آدرسها IP استفاده ميكنند.
نام دامنه نيز توسط Internic ثبت ميشود و نسخه انگليسی آدرس IP است . بعضی كامپيوترها (Domain Name Server) را به كار ميبرند كه همان آدرس اختصاری است كه برای دسترسی سريعتر به اينترنت به آن استفاده ميشود.

4-  TCP/IP چيست ؟
اينترنت بر اساس مجموعه ای از شبكه ها بنا ميشود اين شبكه ها شامل انواع بسيار زيادی از كامپيوتر ها مي باشند و بنابراين زبان مشترکی بايد بين همه كامپيوتر ها وجود داشته باشد كه آن TCP/IP است . TCP/IP بصورت پنج حرف جداگانه TCP/IP تلفظ ميشود.
TCP/IP نام متداولی برای مجموعه ای از قراردادها ميباشد كه برای متصل ساختن كامپيوترها و شبكه ها استفاده ميشود نام واقعی TCP/IP از دو قرارداد مهم می آيد.

 TCP -transmission control protocol IP- internet protocol
در داخل اينترنت اطلاعات ياداده ها به بسته های كوچکی به نام Pocket شكسته ميشوند.
سپس Pocket ها از طريق شبكه فرستاده ميشوند در اينجا كار IP است كه آنها را به ميزبان راه دور منتقل كند. TCP در انتهای ديگر بسته ها را دريافت و وجود خطاها را بررسی ميكند اگر خطايی رخ داده باشد TCP ميتواند درخواست ارسال مجدد آن بسته خاص را داشته باشد . بعد از اينكه تمام بسته ها به درستی دريافت شدند ، TCP از شماره توالی برای ساختن مجدد پيام اصلی استفاده ميكند.
به عبارت ديگر كار IP گرفتن داده های خام Pocket ها از يك مكان به مكان ديگر است كار TCP اداره جريان و تضمين صحت داده ها می باشد.
محاسن Pocket :
1- شكستن داده ها به Pocket ها فوايد بسياری دارد . اول اينكه به اينترنت اجازه ميدهد در يك زمان از همان خطوط ارتباطی برای كاربران بسياری استفاده كند. از آنجايی كه بسته ها مجبور نيستند با هم حركت كنند خط ارتباطی ميتواند تمام انواع بسته ها Pocket را همان طوری در راه خود از مكانی به مكان ديگر ميروند حمل كنند.
بزرگراهی را در نظر بگيريد كه در آن ماشينهای متفاوت با وجود اينكه مقصدهای متفاوتی دارند همگی راه مشترکی دارند.

2- همانطور كه بسته ها سفر ميكنند تا زمانی كه به مقصد نهايی خودشان برسند از ميزبانی به ميزبان ديگر فرستاده ميشوند. اگر اتصال بخصوصی خراب شود كامپيوترهايی كه جريان داده ها را كنترل ميكنند ميتوانند معمولا مسير جايگزينی را پيدا كنند. در حقيقت امكان دارد كه در داخل انتقال واحدی ، داده های بسته های مختلف در مسيرهای مختلف به سمت يك مقصد جريان پيدا كنند.
3- همچنين شبكه ميتواند از بهترين مسيری كه در آن شرايط قابل دسترسی است استفاده كند مثلا : وقتی كه بار بخش بخصوصی از شبكه بيش از حد متعارف ميشود بسته ها ميتوانند از طريق خطوطی كه بار كمتری دارند فرستاده شوند.
4- مزيت ديگر استفاده از اين بسته ها اين است كه در هنگام رخ دادن خطايی كوچك در انتقال به جای انتقال كل پيام فقط نياز به ارسال مجدد بسته ای منفرد خواهد بود اين مزيت سرعت کلی اينترنت را افزايش ميدهد.
TCP/IP به هر صورت تضمين ميكند كه داده ها با موفقيت عبور ميكنند در حقيقت حتی با وجود اين كه ممكن است ميزبان ها هزاران مايل از يكديگر دور باشند و تمام بسته ها مجبور به عبور از چندين كامپيوتر حياتی باشند اينترنت آنقدر خوب عمل ميكند كه ارسال پرونده ای از يك ميزبان به ميزبان ديگر فقط چند ثانيه طول ميكشد.
بطور خلاصه : TCP/IP خانواده ای بزرگ از قراردادهايی است كه برای سازمان دهی كامپيوتر ها و ابزارهای ارتباطی در شبكه استفاده ميشود.

5- پروتكل وب و ديگر پروتكلها

Web :
وب بر اساس مدل سرويس گر(server)/سرويس گير(client) عمل ميكند
مدل سرويس گر و سرويس گير در سيستم شبكه های كامپيوتری شامل 3 جزء است . سرويس گر ، سرويس گير و شبكه كه ، سرويس گير يك نرم افزار است كه بر روی كامپيوتر كاربر اجرا ميشود و سرويس گر نرم افزاری است كه بر روی كامپيوتری كه عمل تغذيه اطلاعاتی را به عهده دارد انجام ميشود. كاربر از طريق اين نرم افزار ميتواند درخواستهايی را برای دريافت اطلاعات و انجام اعمالی ارسال دارد اين درخواست از طريق شبكه به كامپيوتر سرويس گر ميرسد و سرويس گر اعمال لازم را انجام می دهد. تمام اطلاعاتی كه بر اساس مدل سرويس گر و سرويس گير عمل ميكنند از يكسری ضوابط يا پروتكل هايی پيروی ميكنند كه برای آن سيستم تعريف شده اند. اين شكل فعاليت درخواست و پاسخ كه از طريق مدل سرويس گر و سرويس گير اجرا ميشود توانائيهای زيادی دارد رابطه سرويس گير و سرويس گر بر اساس يك پروتكل از پيش تعيين شده برقرار ميشود.
نرم افزار سرويس گر ميتواند برای هر نوع سخت افزار خاصی طراحی شود در واقع Server ديگر نگران اينكه كاربر از چه نوع كامپيوتری استفاده ميكند نخواهد بود زيرا ميداند كه زبان مشترکی با Client دارد كه صرفنظر از سيستم سخت افزاری كاربر هر دوی آنها به اين زبان با همديگر ارتباط برقرار ميكنند در واقع اين طراحی در سطح نرم افزار Client صورت گرفته و همين امر است كه وب را به صورت يك پديده غير وابسته به سيستم در آورده است . Platform Independent برای درك بهتر موضوع مدل Server/client را مشابه سيستم پخش تلويزيونی می دانيم كه برنامه های تلويزيون از طريق هر دستگاه تلويزيونی گرفته ميشود اطلاعات از يك سيستم پخش امواج بر اساس ساختار استاندارد انتشار می يابد.
- مرورگر های Web ميتوانند به اطلاعات چند پروتکلی دسترسی داشته باشند مرورگرهای وب چند پروتکلی هستند اين بدان معناست كه مرورگر ها ميتوانند به انواع مختلفی از سرويس گرها كه بر اساس پروتكل های مختلفی ارتباط برقرار ميكنند دسترسی داشته باشند مهمترين پروتكل هايی كه مرورگرها ميتوانند با استفاده از آنها به سرويس گرها متصل شوند عبارتند از :
1. HTTP -Hyper text transmission protocol : اين پروتكل مخصوص وب است و برای انتقال ابر متنی از طريق شبكه طراحی شده است.
2. FTP  - transmission protocol File: اين پروتكل برای اين طراحی شده كه به كاربر اجازه ميدهد تا فايلها را خيلی سريع و به راحتی برداشت كند . انتقال فايل بين کامپيوترهای متصل به اينترنت بر عهده اين پروتکل است، اما اين پروتکل خدمات ذيل را هم ارائه ميکند.

-  تهيه ليستی از فايل های موجود در کامپيوتر ميزبان.

-  حذف، تغيير نام و جا به جا کردن فايل ها در کامپيوتر ميزبان.

-  جستجوی دايرکتوريهای کامپيوتر ميزبان.

-  ايجاد يا حذف دايرکتوری روی کامپيوتر ميزبان.

3. Telnet : برای ورود به سيستم يك كامپيوتر ميزبان ( معمولا از راه دور ) مثلاً هنگامی كه به Gopher/server متصل است بعنوان يك سرويس گر گوفر و وقتی كه به يك اخبار يوزنت متصل است مانند يك سرويس گر اخبار عمل ميكند

6 - اصطلاحات اينترنت :

(URL ( Uniform Resource Locater  : آدرسی كه به يك صفحه Web يا هر منبعی بر روی وب جهانی و به طور كلي اينترنت اشاره ميكند URL ناميده ميشود . URL ساختاری دارد كه بيان ميكند چگونه ميتوان به يك منبع خاص دسترسی پيدا كرد و در واقع اين اطلاعات حاوی اطلاعاتی درباره نام كامپيوتر ميزان و راه دسترسی به آن است .

( HTML( Hyper Text Markup Language : يك زبان برنامه نويسی coding می باشد كه ميتواند multimedia ( صورت و تصوير و عكس ) را به زبان coding ارســــال كند و يك Browser می تــواند اين كدها را به شكل صفحه عاری نمايش دهد .
مبتنی که در يک فايل HTML وجود دارد را می توان به دو مقوله کلی تقسيم کرد:

1- مضمون (يا محتوی): آنچه که کاربران می بينند و می خوانند.

2- برچسب: کدهای خاصی که برای فرمت کردن محتويات صفحه وب، تعريف ابر لينک ها، نمايش تصاوير و کارهايی از اين قبيل، بکار می روند.

تشخيص محتويات يک فايل HTML از برچسب های آن بسيار ساده است چون برچسب ها هميشه بين <...> (tag) محصور می شوند. هر چيزی که بين <  > قرار داشته باشد، بر چسب است و ساير چيزها محتويات فايل HTML هستند. اکثر بر چسب های HTML ( ولی نه تمام آنها) به صورت زوج هستند.

Image Map : يك تصوير است كه هر قسمت از تصوير ميتواند ما را به قسمتهای مختلف Link کند.

 Domain Name : يك اسم است كه در نقش آدرس اينترنتی ما استفاده ميشود و شكل مجازی IP يك سايت اينترنتی محسوب ميشود .

هر دامنه اختصاصی شامل سه ناحيه است . به هر يک از اين قسمت ها، زير ناحيه گفته ميشود و هر کدام مفهوم خاصی دارند. قسمت آخر نام ناحيه معرف نوع سايت است:

شرکتهای تجاری (com)، موسسات آموزشی (edu)، نظامی (mil)، سازمانهای دولتی (gov) و موسسات غيرانتفاعی (org). نوع سازمان net هم وجود دارد که معمولا توسط شرکتهایی که خدمات شبکه ارائه می کنند،  استفاده  می شود.

همچنين آخرين قسمت نام ناحيه می تواند معرف کشور باشد ir  برای ایران، uk برای انگلستان، jp برای ژاپن، se برای اسپانيا و از اين قبيل. البته در آمريکا هم می توان از پسوند us استفاده کرد.

دومين زير ناحيه (از راست) معمولا نشان دهنده نام  سازمان مالک نام ناحيه (آدرس) است. مثلا زير ناحيه ac معرف موسسات دانشگاهي است.

سومين زير ناحيه (يا اولين از چپ) نام کامپيوتر در ناحيه مشخص شده است. در اين قسمت اغلب از کلمه www استفاده ميشود تا نشان دهد که اين کامپيوتر يک ميزبان وب است ولي اين به هيچ وجه يک قيد الزامی نيست.