بررسي‌هاي پژوهشگران آكادمي orthopaedic surgeons روي 3 هزار دونده كه به 2 گروه تقسيم شده بودند و يك دسته قبل از اغاز دو به مدت 3 تا 5 دقيقه نرمش مي‌كردند و گروه ديگر كه تمرينات كششي نداشتند، نشان داد طي 3 ماه 16 درصد ورزشكاران دچار آسيب شدند كه تعداد آنها در هر گروه مساوي بود. البته اين گفته به آن معنا نيست كه بايد تمرينات كششي را كنار گذاشت. حركات كششي آرام و تكراري مي‌تواند تا حد زيادي سبب پيشگيري از بروز بسياري از آسيب‌هاي شديد شود. كشش باعث مي شود كه بافت هاي ماهيچه اي در امتداد يكديگر قرار گرفته و بالطبع فرايند بهبودي پس از يكسري تمرينات طاقت فرسا تسريع پيدا كند. اگر بافتها دچار در هم پيچيدگي شده باشند، قسمت هاي آسيب ديده نياز به زمان بيشتري براي التيام يافتن پيدا مي كنند. بدن سازهاي حرفه اي به خوبي مي دانند كه بهبودي تا چه حد حائز اهميت مي باشد. زماني كه خوب شدن ماهيچه ها براي مدت زمان زيادي به طول بينجامد، كل چرخه ورزشي قطع شده و مشكل پيدا مي كند و به همين دليل رشد ماهيچه ها به تعويق مي افتد.تحقيقات گوياي اين مطلب است كه حركات كششي از احساس درد و سخت شدگي ماهيچه در روز بعد كه به دليل ساخته شدن اسيد لاكتيك در ماهيچه مي باشد جلوگيري مي كند. حركات كششي مي تواند از گرفتگي عضلات نيز جلوگيري كند. برخي از عضلات مانند ماهيچه هاي پشت پا ( از زانو تا مچ پا) بيش از ساير ماهيچه دچار گرفتگي مي شوند. بدن به طور طبيعي در مقابل كششهاي بيش از حد از خود واكنش نشان مي دهد. از طريق انجام حركات كششي فرد قادر مي شود تا قابليت انعطاف پذيري بدن خود را تا حد قابل ملاحظه اي افزايش دهد. اين امر سبب مي شود تا تمام قسمت هاي يك ماهيچه به حركت واداشته شوند. اين كار براي بدن سازها بسيار مفيد است چرا كه به دليل خستگي و در هم پيچيدگي اين امكان وجود دارد كه ماهيچه ها احساس خستگي كرده و كل قسمت ها در تمرين ها فعاليت نكنند، اما با كمك از حركات كششي گرفتگي عضلات به پايين ترين ميزان خود مي رسد.